AZƏRBAYCAN
RESPUBLİKASI ADINDAN
Azərbaycan
Respublikası
Konstitusiya
Məhkəməsi Plenumunun
Q Ə R A
R I
“AXA
MBASK” Sığorta Şirkəti Açıq Səhmdar Cəmiyyətinin şikayəti üzrə Azərbaycan
Respublikası Ali Məhkəməsinin Mülki Kollegiyasının 26 iyul 2019-cu il tarixli qərarının
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun
yoxlanılmasına dair
17
dekabr 2019-cu il
Bakı şəhəri
Azərbaycan
Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu Fərhad Abdullayev (sədr), Sona
Salmanova, Südabə Həsənova, Ceyhun Qaracayev, Rafael Qvaladze, Mahir Muradov, İsa
Nəcəfov və Kamran Şəfiyevdən (məruzəçi-hakim) ibarət tərkibdə,
məhkəmə katibi Fəraid
Əliyevin,
ərizəçi “AXA MBASK”
Sığorta Şirkəti Açıq Səhmdar Cəmiyyətinin vəkili Fuad Musa və nümayəndəsi Səbinə
Əliyevanın iştirakı ilə,
Azərbaycan
Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin V hissəsinə müvafiq olaraq
konstitusiya məhkəmə icraatı qaydasında açıq məhkəmə iclasında “AXA MBASK”
Sığorta Şirkəti Açıq Səhmdar Cəmiyyətinin şikayəti üzrə Azərbaycan Respublikası
Ali Məhkəməsinin Mülki Kollegiyasının 26 iyul 2019-cu il tarixli qərarının Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına
dair konstitusiya işinə baxdı.
İş üzrə hakim K.Şəfiyevin
məruzəsini, ərizəçinin vəkilinin çıxışını dinləyib, iş materiallarını araşdırıb
müzakirə edərək, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu
MÜƏYYƏN
ETDİ:
Ruslan İbadov “AXA
MBASK” Sığorta Şirkəti Açıq Səhmdar Cəmiyyətinə (bundan sonra – AXA MBASK” Sığorta
Şirkəti ASC) qarşı müqavilə öhdəliklərinin yerinə yetirilməsi və sığorta məbləğinin
ödənilməsi tələbinə dair iddia ərizəsi ilə məhkəməyə müraciət etmişdir.
Bakı şəhəri Nəsimi Rayon
Məhkəməsinin 22 iyun 2018-ci il tarixli qətnaməsi ilə iddia təmin edilməmişdir.
Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin
Mülki Kollegiyasının 18 yanvar 2019-cu il tarixli qətnaməsi ilə R.İbadovun apellyasiya
şikayəti qismən təmin edilmiş, birinci
instansiya məhkəməsinin qətnaməsi ləğv edilərək iddia qismən təmin edilmiş, “AXA MBASK” Sığorta
Şirkəti ASC-dən 104.000 ABŞ dolları sığorta məbləğinin iddiaçıya ödənilməsi,
iddia tələbinin dəbbə puluna aid hissədə təmin olunmaması qət edilmişdir.
Azərbaycan
Respublikası Ali Məhkəməsinin Mülki Kollegiyasının (bundan sonra – Ali Məhkəmənin
Mülki Kollegiyası) 26 iyul 2019-cu il tarixli qərarı ilə apellyasiya
instansiyası məhkəməsinin qətnaməsi dəyişdirilmədən saxlanılmışdır.
“AXA MBASK” Sığorta
Şirkəti ASC Azərbaycan
Respublikasının Konstitusiya Məhkəməsinə (bundan sonra – Konstitusiya Məhkəməsi)
şikayətlə müraciət edərək Ali Məhkəmənin Mülki Kollegiyasının 26
iyul 2019-cu il tarixli qərarının
Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına (bundan sonra – Konstitusiya)
və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasını xahiş etmişdir.
Şikayət onunla əsaslandırılmışdır
ki, işə baxan apellyasiya və kassasiya instansiyası məhkəmələri maddi və
prosessual hüquq normalarını düzgün tətbiq etməmiş, sığorta müqaviləsi ilə
bağlı qanunvericiliyin tələblərini nəzərə almamışdır.
Ərizəçi hesab edir
ki, kassasiya instansiyası məhkəməsi tərəfindən Azərbaycan Respublikası Mülki
Prosessual Məcəlləsinin (bundan sonra – Mülki Prosessual Məcəllə) 416, 417 və
418-ci maddələri, Azərbaycan Respublikası Mülki Məcəlləsinin (bundan sonra –
Mülki Məcəllə) 6.2, 324, 390, 404, 922, 927.1, 935.1.7, 935.1.8 və 1091-ci maddələri düzgün tətbiq edilməmiş, nəticədə onun Konstitusiyanın 13, 29 və 60-cı
maddələrində təsbit edilmiş hüquqları pozulmuşdur.
Konstitusiya Məhkəməsinin
Plenumu şikayətlə bağlı aşağıdakıların qeyd edilməsini zəruri hesab edir.
Konstitusiyanın 13 və
29-cu maddələrinin tələblərinə görə, Azərbaycan Respublikasında mülkiyyət
toxunulmazdır və dövlət tərəfindən müdafiə olunur. Hər kəsin mülkiyyət hüququ
vardır. Mülkiyyətin heç bir növünə üstünlük verilmir. Mülkiyyət hüququ, o cümlədən
xüsusi mülkiyyət hüququ qanunla qorunur. Mülkiyyət hüququ mülkiyyətçinin təkbaşına
və ya başqaları ilə birlikdə əmlaka sahib olmaq, əmlakdan istifadə etmək və
onun barəsində sərəncam vermək hüquqlarından ibarətdir. Heç kəs məhkəmənin qərarı
olmadan mülkiyyətindən məhrum edilə bilməz.
Ayrılmaz və bölünməz
əsas insan və vətəndaş hüquq və azadlıqlarından biri kimi bu hüquqa verilən
təminat da mülki-hüquq münasibətləri iştirakçılarına onu hüquqi bərabərlik,
mülkiyyətin toxunulmazlığı prinsiplərinə uyğun əmlak müstəqilliyi, iradə
azadlığı şəraitində həyata keçirmək imkanının yaradılmasını, pozulduğu təqdirdə
isə məhkəmədə müdafiəsini nəzərdə tutur (Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun
K.Qəribovanın şikayəti üzrə 2008-ci il 8 may tarixli Qərarı).
Konstitusiyanın 60-cı
maddəsinə əsasən, hər kəsin hüquq və azadlıqlarının inzibati qaydada və məhkəmədə
müdafiəsinə təminat verilir.
Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun
formalaşdırdığı hüquqi mövqeyə görə, məhkəmə müdafiəsi hüququ əsas insan və vətəndaş
hüquqları və azadlıqları sırasında olmaqla yanaşı, Konstitusiyada təsbit
edilmiş digər hüquq və azadlıqların təminatı qismində də çıxış edir. Məhkəmə
təminatı bir tərəfdən hər kəsin pozulmuş hüquq və azadlıqlarının bərpası məqsədilə
məhkəməyə müraciət etmək hüququnu, digər tərəfdən isə məhkəmələrin həmin müraciətlərə
baxmaq və onlara dair ədalətli qərar qəbul etmək vəzifəsini müəyyən edir.
Şikayətdən və ona əlavə
edilmiş sənədlərdən görünür ki, R.İbadov və “AXA MBASK” Sığorta Şirkəti ASC arasında bağlanmış 18 may
2012-ci il tarixli sığorta müqaviləsinə və 30 may 2012-ci il tarixli sığorta şəhadətnaməsinə
əsasən R.İbadova məxsus minik avtomobili 3 il müddətinə 105.000 ABŞ dolları məbləğində
sığortalanmışdır. Bakı şəhəri Nərimanov rayon Polis İdarəsinin İstintaq Şöbəsinin
11 iyun 2015-ci il tarixli qərarına əsasən R.İbadova məxsus, sığorta obyekti
olan avtomobil istintaqa məlum olmayan bir qrup şəxs tərəfindən dələduzluq yolu
ilə ələ keçirilmiş və 22 avqust 2014-cü il tarixində qaçaqmalçılıq yolu ilə Azərbaycan
Respublikasının hüdudlarından kənara çıxarılaraq satılmışdır. Həmin cinayət işi
üzrə R.İbadov zərərçəkmiş şəxs kimi tanınmışdır. Qeyd olunan hadisə ilə bağlı
R.İbadov “AXA MBASK” Sığorta Şirkəti ASC-yə məlumat vermişdir.
Sonradan R.İbadov “AXA
MBASK” Sığorta Şirkəti ASC-yə müraciət edərək sığorta hadisəsi baş verdiyi üçün
18 may 2012-ci il tarixində bağlanmış sığorta müqaviləsindən irəli gələn öhdəliklərin
yerinə yetirilməsini xahiş etmişdir.
Lakin cavabdeh oğurluq faktının müəyyən edilməməsi,
dələduzluq nəticəsində dəymiş zərərin tərəflər arasında bağlanmış sığorta
müqaviləsində sığorta riski kimi nəzərdə tutulmaması səbəbindən sığorta məbləğini
verməkdən imtina etmişdir.
R.İbadov sığorta
hadisəsinin baş verməsini iddia edərək, “AXA MBASK” Sığorta Şirkəti ASC-dən
105.000 ABŞ dolları məbləğində sığorta ödənişinin və 149.100 ABŞ dolları məbləğində
dəbbə pulunun ona ödənilməsi tələbi ilə məhkəməyə müraciət etmişdir.
İşə
baxan birinci instansiya məhkəməsi məhz dələduzluq əməli nəticəsində
avtomobilin talandığına və cinayət işinin bu fakta görə başlanıldığına, həmin
cinayət əməlinin isə tərəflər arasında bağlanmış sığorta müqaviləsi ilə sığorta
riski olaraq təminat altına alınmadığına əsaslanaraq iddianı təmin etməmişdir.
İddianı
təmin edən apellyasiya instansiyası məhkəməsi isə mövqeyini onunla əsaslandırmışdır
ki, dələduzluq əməli mübahisəli sığorta müqaviləsində sığorta riski olaraq nəzərdə
tutulmuş oğurluq, soyğunçuluq, quldurluq, qaçırma əməlləri kimi mülkiyyət əleyhinə
olan cinayətlər sırasında olduğuna görə baş vermiş dələduzluq hadisəsi də sığorta hadisəsi kimi qəbul edilməlidir.
Kassasiya
instansiyası məhkəməsi apellyasiya instansiyası məhkəməsinin iş üzrə düzgün
hüquqi nəticəyə gəldiyini, qanuni və əsaslı qətnamə qəbul etdiyini, maddi və
prosessual hüquq normalarını pozmadığını göstərmiş və qətnaməni dəyişdirmədən saxlamışdır.
Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu
mübahisələndirilən məsələ ilə əlaqədar, ilk növbədə, fiziki və hüquqi şəxslərin
qanuni mənafelərinin müdafiəsinin ən əhəmiyyətli vasitələrindən biri olan sığorta
institutuna və onun mühüm kateqoriyaları sayılan sığorta müqaviləsi, sığorta
hadisəsi anlayışlarını müəyyən edən mülki qanunvericilik normalarına aydınlıq
gətirilməsini zəruri hesab edir.
Sığorta - insanların
maddi və şəxsi maraqlarının, onların həyatının, sağlamlığının, əmlakının və digər
mənafelərinin mühafizəsinin təmin edilməsində mühüm iqtisadi-hüquqi
kateqoriyadır.
Mülki Məcəllənin
883.1-ci maddəsinə görə, sığorta müqaviləsi
sığortalının müvafiq sığorta haqqı ödəməsi müqabilində sığorta obyektinin məruz
qala biləcəyi risklərlə bağlı itkilərin, dəyən zərərin əvəzinin və ya
razılaşdırılan pul məbləğinin müəyyən bir hadisənin baş verməsi əsasında ödənilməsinin
sığortaçı tərəfindən öhdəlik kimi götürülməsi şərtlərinin təsbit edildiyi
razılaşmadır.
Sığorta müqaviləsi
onun iştirakçıları olan sığortaçıya və sığortalıya müəyyən hüquqlar və vəzifələr
yaradır. Belə ki, sığortalı müvafiq sığorta haqqı ödəmək vəzifəsini və sığorta
müqaviləsində nəzərdə tutulmuş sığorta hadisəsi baş verdikdə sığorta ödənişi
almaq hüququnu, sığortaçı isə sığortalıdan müvafiq sığorta haqqını almaq
hüququnu və sığorta hadisəsi baş verdikdə sığorta ödənişini ödəmək vəzifəsini əldə
edirlər.
Sığorta hadisəsi icbari sığorta qanunlarına və ya sığorta müqaviləsinə görə
sığorta ödənişinin sığortalıya, sığorta olunana və ya digər faydalanan şəxslərə
ödənilməsi üçün əsas olan, sığorta müqaviləsinin qüvvədə olduğu müddət ərzində
baş verən hadisə və ya yaranan haldır. Sığorta
hadisəsi hesab edilən hadisələr və hallar icbari sığorta üzrə icbari
sığorta qanunlarında,
könüllü sığorta üzrə isə tərəflərin razılaşması əsasında sığorta müqaviləsində
müəyyən edilir (Mülki Məcəllənin
922.1 və 922.2-ci maddələri).
Tərəflər arasında
imzalanmış sığorta müqaviləsi və sığorta şəhadətnaməsindən görünür ki, sığorta
riskləri bölməsində avtonəqliyyat hadisəsi, atılmış və ya düşmüş əşya, oğurluq,
quldurluq, qaçırma və soyğunçuluq, yanğın və partlayış, heyvanların hərəkəti,
üçüncü şəxslərin qanunazidd hərəkətləri və təbii fəlakətlər müəyyən edilmişdir.
Azərbaycan
Respublikası Maliyyə Nazirliyi tərəfindən 2014-ci il 23 sentyabr tarixində təsdiq
edilmiş “Fiziki şəxslərin sahibliyində olan minik avtomobillərinin tam
sığortası üzrə” Sığorta Qaydalarında (bundan sonra – Qaydalar) da eyni müddəalar
əks olunmuşdur.
Qaydaların 28.1-ci
maddəsində göstərilmişdir ki, sığortalıya bu Qaydalar əsasında aşağıdakı bəndlərin
birində və ya bir neçəsində qeyd olunan risklər nəticəsində avtomobilə dəyə bilən
zərərlərdən sığorta təminatı verilir: avtonəqliyyat hadisəsi; atılmış və ya
düşmüş əşya; üçüncü şəxsin qanunazidd hərəkəti; oğurluq, quldurluq, qaçırma və
soyğunçuluq; yanğın və partlayış; təbii fəlakət; heyvanların hərəkəti.
Qeyd olunduğu kimi,
sığorta müqaviləsinə əsasən sığorta obyekti olan R.İbadova məxsus avtomobil bir
qrup şəxs tərəfindən dələduzluq yolu ilə ələ keçirildikdən sonra qaçaqmalçılıq
yolu ilə Azərbaycan Respublikasının hüdudlarından kənara çıxarılaraq satılmışdır.
Apellyasiya
instansiyası məhkəməsi tərəflər arasında bağlanmış sığorta müqaviləsinin 5.1-ci
bəndinə istinad edərək belə qənaətə gəlmişdir ki, sığorta müqaviləsində əks
olunmuş sığorta risklərinin əhatə dairəsi arasındakı mülkiyyət əleyhinə cinayətlərin
bir neçəsi (oğurluq, quldurluq, qaçırma və soyğunçuluq) sadalansa da, əslində
bu istiqamət Azərbaycan Respublikasının Cinayət Məcəlləsində “Mülkiyyət əleyhinə
olan cinayətlər” adlı XXIII Fəslində yer almış istənilən, o cümlədən dələduzluq
cinayət əməli nəticəsində sığortalanmış avtomobilin müxtəlif üsullarla
talanması, ələ keçirilməsi və sahiblikdən çıxarılmasını nəzərdə tutur.
Lakin Qaydalarda və tərəflər
arasında bağlanmış sığorta müqaviləsində sığorta hadisəsi kimi nəzərdə tutulmuş
cinayətlərin (oğurluq, quldurluq, qaçırma və soyğunçuluq) əsas elementi ondan
ibarətdir ki, həmin cinayətlər nəticəsində zərərçəkmiş şəxs öz iradəsindən
asılı olmayan səbəblərdən mülkiyyətindən məhrum olunur. Dələduzluq cinayəti şəxsin
etibarından sui-istifadə etmə yolu ilə törədilir və əmlak sahibi öz əmlakını və
ya ona olan hüququnu başqa şəxslərə yalan vədlərin təsiri altında vermiş olur.
Bununla əlaqədar olaraq qeyd
edilməlidir ki, hər kəs müqavilə bağlamaqda müstəqildir və müqavilə
azadlığı mülki qanunvericiliyin əsas prinsiplərindən biridir (Mülki Məcəllənin
6-cı maddəsi). Həmin prinsip mülki hüquq subyektlərinə müstəqil olaraq, heç
kəsin iradəsindən asılı olmadan öz mülahizə və istəklərinə görə mənafelərini
nəzərə almaqla qanunazidd olmayan istənilən şərtlərlə müqavilə bağlamaq imkanı
verir. Bu baxımdan, öhdəliklərinin əmələ gəlməsi əsasları
arasında müqavilə aparıcı yer tutur. Müqavilə ilə tərəflər
qarşılıqlı razılıq əsasında hüquq və vəzifələrini müəyyən etməklə
öz əmlak mənafelərini təmin etmiş olurlar.
Mülki Məcəllənin
390.1-ci maddəsinin məzmununa müvafiq olaraq, fiziki və hüquqi şəxslər müqavilə
əsasında öz hüquq və vəzifələrinin, həmçinin müqavilənin qanuna zidd olmayan
istənilən şərtinin müəyyən edilməsində sərbəstdirlər.
Həmin Məcəllənin
14.2.1-ci maddəsinə əsasən, müqavilələr və başqa əqdlər mülki hüquq və vəzifələrin
əmələ gəlmə əsasları kimi müəyyən olunmuşdur. Bu baxımdan tərəflər arasında
bağlanılan və şəhadətnamə ilə rəsmiləşdirilən sığorta müqaviləsinin şərtləri
onlar arasında əmələ gəlmiş münasibətin hüquqi əsasları kimi qiymətləndirilməlidir.
Sığorta
ödənişi sığorta hadisəsi baş verdikdə icbari sığorta qanunlarına və ya sığorta müqaviləsinə uyğun
olaraq sığortaçı tərəfindən ödənilən maliyyə kompensasiyasıdır (Mülki Məcəllənin
926.1-ci maddəsi).
Mülki Məcəllənin
935.1.8-ci maddəsinə uyğun olaraq, baş vermiş hadisənin icbari sığorta qanunlarına və ya
sığorta müqaviləsinə görə sığorta hadisəsi hesab edilməməsi sığortaçının sığorta ödənişinin
verilməsindən imtinası üçün əsasdır.
Beləliklə, R.İbadov və “AXA MBASK” Sığorta Şirkəti ASC
arasında bağlanılmış sığorta müqaviləsindən və “Fiziki şəxslərin sahibliyində
olan minik avtomobillərinin tam sığortası Şəhadətnaməsi”ndən göründüyü kimi, tərəflər
avtomobilin sığorta riskləri bölməsinə yalnız oğurluq, quldurluq, qaçırma və
soyğunçuluq kimi cinayətləri daxil etmişlər. Lakin dələduzluq cinayəti tərəflər
arasında bağlanmış sığorta müqaviləsinin sığorta riskləri dairəsinə
salınmamışdır.
Beləliklə, dələduzluq
cinayətinin tərəflər arasında bağlanmış sığorta müqaviləsində sığorta riski
kimi göstərilmədiyinə və sığorta təminatına daxil olunmadığına görə sığorta
hadisəsi baş verməmişdir. Sığorta hadisəsinin baş verməməsi sığorta ödənişinin
verilməsindən imtina edilməsi üçün əsas hesab edilir.
Göründüyü kimi, apellyasiya instansiyası məhkəməsinin dələduzluq əməlinin
mübahisəli sığorta müqaviləsində sığorta riski olaraq nəzərdə tutulmuş oğurluq,
soyğunçuluq, quldurluq, qaçırma əməlləri kimi mülkiyyət əleyhinə olan cinayətlər
sırasında olduğuna görə baş vermiş bu hadisənin də sığorta hadisəsi kimi qəbul
edilməsi mövqeyi yalnış olmuşdur.
Kassasiya instansiyası məhkəməsinin isə apellyasiya instansiyası məhkəməsinin
bu mövqeyi ilə razılaşması mülki qanunvericiliyin yuxarıda qeyd edilən
normaları ilə uzlaşmır.
Kassasiya
instansiyası məhkəməsində işə baxmanın hədləri Mülki Prosessual Məcəllənin
416-cı maddəsində təsbit edilmişdir. Bu normanın tələbinə görə, kassasiya
instansiyası məhkəməsi apellyasiya instansiyası məhkəməsi tərəfindən maddi və
prosessual hüquq normalarının düzgün tətbiq edilməsini yoxlayır. Mülki
Prosessual Məcəllənin 418.1-ci maddəsinə əsasən, maddi və prosessual hüquq
normalarının pozulması və ya düzgün tətbiq olunmaması apellyasiya instansiyası
məhkəməsinin qətnamə və qərardadının ləğv edilməsi üçün əsasdır. Həmin Məcəllənin
418.2-ci maddəsinə müvafiq olaraq, bu Məcəllənin
386-cı maddəsində göstərilən hallarda maddi hüquq normaları pozulmuş və ya
düzgün tətbiq olunmamış hesab edilir. Lakin Ali Məhkəmənin Mülki Kollegiyası
mülki prosessual qanunvericiliyin göstərilən tələblərinə tam əməl etməmiş,
apellyasiya instansiyası məhkəməsi tərəfindən yuxarıda qeyd olunan maddi hüquq
normalarının pozulmasına düzgün qiymət verməyərək qətnaməni dəyişdirmədən
saxlamış, nəticədə ərizəçinin Konstitusiyanın 29 və 60-cı maddələrində nəzərdə
tutulmuş hüquqları pozulmuşdur.
Yuxarıda göstərilənlərə
əsasən Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu belə nəticəyə gəlir ki, R.İbadovun
“AXA MBASK” Sığorta Şirkəti ASC-yə qarşı müqavilə öhdəliklərinin yerinə
yetirilməsi və sığorta məbləğinin ödənilməsi tələbinə dair iş üzrə Ali Məhkəmənin Mülki
Kollegiyasının 26 iyul 2019-cu il tarixli qərarı Konstitusiyanın 29 və 60-cı maddələrinə,
Mülki Məcəllənin 935.1.8-ci maddəsinə, Mülki Prosessual Məcəllənin 416, 418.1 və
418.2-ci maddələrinə uyğun olmadığından qüvvədən düşmüş hesab edilməlidir. İşə bu
Qərarda əks olunmuş hüquqi mövqelərə uyğun olaraq Azərbaycan Respublikasının
mülki prosessual qanunvericiliyi ilə müəyyən edilmiş qaydada və müddətdə yenidən
baxılmalıdır.
Azərbaycan
Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin V və IX hissələrini,
“Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun 52, 62, 63,
65-67 və 69-cu maddələrini rəhbər tutaraq, Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu
QƏRARA
ALDI:
1. Ruslan İbadovun
“AXA MBASK” Sığorta Şirkəti Açıq Səhmdar Cəmiyyətinə qarşı müqavilə öhdəliklərinin
yerinə yetirilməsi və sığorta məbləğinin ödənilməsi tələbinə dair iş üzrə Azərbaycan
Respublikası Ali Məhkəməsinin Mülki Kollegiyasının 26 iyul 2019-cu il tarixli qərarı
Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 29 və 60-cı maddələrinə, Azərbaycan
Respublikası Mülki Məcəlləsinin 935.1.8-ci maddəsinə, Azərbaycan Respublikası
Mülki Prosessual Məcəlləsinin 416, 418.1 və 418.2-ci maddələrinə uyğun
olmadığından qüvvədən düşmüş hesab edilsin. İşə bu Qərarda əks olunmuş hüquqi
mövqelərə uyğun olaraq Azərbaycan Respublikasının mülki prosessual
qanunvericiliyi ilə müəyyən edilmiş qaydada və müddətdə yenidən baxılsın.
2. Qərar dərc
olunduğu gündən qüvvəyə minir.
3. Qərar “Azərbaycan”,
“Respublika”, “Xalq qəzeti”, “Bakinski raboçi” qəzetlərində və “Azərbaycan
Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Məlumatı”nda dərc edilsin.
4. Qərar qətidir, heç
bir orqan və ya şəxs tərəfindən ləğv edilə, dəyişdirilə və ya rəsmi təfsir
oluna bilməz.
Sədr
Fərhad Abdullayev