Decisions

07.01.22 “Biləcəri Təmir Quraşdırma” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin şikayəti üzrə AR Ali Məhkəməsinin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarının AR Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına dair

 

AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASI ADINDAN

 

Azərbaycan Respublikası

Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun

 

Q Ə R A R I

 

 

“Biləcəri Təmir Quraşdırma” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin şikayəti üzrə Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarının Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına dair

 

 

7 yanvar 2022-ci il                                                                                 Bakı şəhəri

 

Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu Fərhad Abdullayev (sədr), Sona Salmanova (məruzəçi-hakim), Humay Əfəndiyeva, Rövşən İsmayılov, Ceyhun Qaracayev, Rafael Qvaladze, Mahir Muradov, İsa Nəcəfov və Kamran Şəfiyevdən ibarət tərkibdə,

məhkəmə katibi Fəraid Əliyevin iştirakı ilə,

Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin V hissəsinə, “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Azərbaycan  Respublikası Qanununun 27.2 və 34-cü maddələrinə və Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Daxili Nizamnaməsinin 39-cu maddəsinə müvafiq olaraq, konstitusiya məhkəmə icraatının yazılı prosedur qaydasında keçirilən məhkəmə  iclasında “Biləcəri Təmir Quraşdırma” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin şikayəti üzrə Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarının Azərbaycan Respublikasının Konstitusiyasına və qanunlarına uyğunluğunun yoxlanılmasına dair konstitusiya işinə baxdı.

İş üzrə hakim S.Salmanovanın məruzəsini, ərizəçinin şikayətini və iş materiallarını araşdırıb müzakirə edərək, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu

 

MÜƏYYƏN  ETDİ:

 

1 saylı Bakı İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 25 iyul 2018-ci il tarixli qətnaməsi ilə “Cənnət Park” Mənzil Tikinti Kooperativinin (bundan sonra – “Cənnət Park” MTK) “Biləcəri Təmir Quraşdırma” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinə (bundan sonra –  “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC) və 16 №-li İnşaat İstehsalat Təsərrüfat Trestinə (bundan sonra – Trest), üçüncü şəxs Binəqədi Rayon İcra və Probasiya Şöbəsinə qarşı iddiası qismən təmin edilmiş, 1614 ədəd borunun “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin  qanunsuz sahibliyindən alınaraq “Cənnət Park” MTK-ya qaytarılması, “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC tərəfindən qanunsuz olaraq satılmış 527 ədəd borunun dəyəri olan 502 088 manat məbləğin və ödənilmiş rüsumun əvəzinin “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-dən tutularaq “Cənnət Park” MTK-ya ödənilməsi, iddia tələbinin qalan hissədə təmin edilməməsi qət edilmişdir.

Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 2 oktyabr 2018-ci il tarixli qətnaməsi ilə “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin apellyasiya şikayəti təmin edilməmiş, birinci instansiya məhkəməsinin qətnaməsi dəyişdirilmədən saxlanılmışdır.

Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının (bundan sonra – Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyası) 30 yanvar 2019-cu il tarixli qərarı ilə “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin kassasiya şikayəti təmin edilməmiş, apellyasiya instansiyası məhkəməsinin qətnaməsi dəyişdirilmədən saxlanılmışdır.

Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun  14 fevral 2020-ci il tarixli qərarı ilə “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin konstitusiya şikayəti əsasında Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 yanvar 2019-cu il tarixli qərarı  Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının (bundan sonra – Konstitusiya) 60-cı maddəsinin I hissəsinə, Azərbaycan Respublikası Mülki Prosessual Məcəlləsinin (bundan sonra – Mülki Prosessual Məcəllə) 82.3, 416, 418.1 və 418.3-cü maddələrinə uyğun olmadığından qüvvədən düşmüş hesab edilmiş, işə bu qərarda əks olunmuş hüquqi mövqelərə uyğun olaraq  Azərbaycan Respublikasının mülki prosessual qanunvericiliyi ilə müəyyən olunmuş qaydada və müddətdə  yenidən baxılması qərara alınmışdır.

Bundan sonra Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsi Plenumunun 18 sentyabr 2020-ci il tarixli qərarı ilə Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 yanvar 2019-cu il tarixli qərarı, bununla bağlı Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 2 oktyabr 2018-ci il tarixli qətnaməsi ləğv edilmiş, iş yenidən baxılması üçün Bakı Apellyasiya Məhkəməsinə göndərilmişdir.

Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin Kommersiya Kollegiyasının 25 fevral 2021-ci il tarixli qətnaməsi ilə “Cənnət Park” MTK-nın “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-yə  və  Trestə, üçüncü şəxs Binəqədi Rayon İcra və Probasiya Şöbəsinə qarşı boruların geri qaytarılması, dəymiş maddi və mənəvi ziyanın ödənilməsi tələbinə dair iş üzrə 1 saylı Bakı İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 25 iyul 2018-ci il tarixli qətnaməsindən “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin apellyasiya şikayəti yenidən təmin olunmadan,  qətnamə isə dəyişdirilmədən saxlanılmışdır.

Ali Məhkəmənin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarı ilə “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin kassasiya şikayəti təmin olunmamış, Bakı Apellyasiya Məhkəməsinin Kommersiya Kollegiyasının 25 fevral 2021-ci il tarixli qətnaməsi həmin kassasiya şikayətinə münasibətdə dəyişdirilmədən saxlanılmışdır.

Ərizəçi Konstitusiya Məhkəməsinə yenidən müraciət edərək şikayətini onunla əsaslandırmışdır ki, kassasiya instansiyası məhkəməsi tərəfindən Konstitusiyanın 130-cu maddəsinin IX hissəsinə, “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun (bundan sonra – “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Qanun) 63.4, 66.1 və 66.2-ci maddələrinin tələblərinə zidd olaraq Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun Qərarının məcburi qüvvəsinin nəzərə alınmaması nəticəsində Ali Məhkəmənin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarı ilə onun Konstitusiyanın  29-cu maddəsinin I, II, III hissələrində və 60-cı maddəsinin I hissəsində nəzərdə tutulmuş mülkiyyət, hüquq və azadlıqların inzibati və məhkəmə təminatı hüquqları pozulmuşdur.

Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu şikayətlə bağlı aşağıdakıların qeyd edilməsini zəruri hesab edir.

Konstitusiyanın 130-cu maddəsinin IX hissəsinə görə, Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin qərarı Azərbaycan Respublikası ərazisində məcburi qüvvəyə malikdir.

Eyni müddəa “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Qanunun 66.1-ci maddəsində də öz əksini tapmışdır.

Həmin Qanunun 66.2 və 63.4-cü maddələrinə əsasən, Konstitusiya Məhkəməsinin qərarları qüvvəyə mindikdən sonra şərtsiz icra olunmalıdır, bu qərarlar qətidir, heç bir orqan və ya şəxs tərəfindən ləğv edilə, dəyişdirilə və ya rəsmi təfsir edilə bilməz.

Lakin kassasiya instansiyası məhkəməsi hazırkı iş üzrə Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun Qərarını təfsir edərək onun hüquqi qüvvəsini şübhə altına almış, nəticədə Konstitusiyanın və “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Qanunun yuxarıda göstərilən normalarının tələblərini pozmuşdur.

Belə ki, hazırkı iş üzrə qəbul edilmiş Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun 14 fevral 2020-ci il tarixli Qərarında məhkəmə aktlarının preyudisiallığı ilə bağlı mövcud prosessual qanunvericiliyə və əvvəlki qərarlarda formalaşdırılmış hüquqi mövqeyə istinad edilərək vurğulanmışdır ki, preyudisiya  institutunun  məntiqi əsasını  qanuni qüvvəyə  minmiş  məhkəmə  qərarının  həqiqiliyi  prezumpsiyası təşkil edir. Bu prezumpsiya bütün məhkəmə aktlarına şamil edildiyindən, preyudisiya əhəmiyyətinə yalnız məhkəmə qətnaməsi deyil, məzmunundan və xarakterindən asılı olaraq digər məhkəmə aktları da malik ola bilər. Yəni preyudisial əhəmiyyətə nəinki qətnamə, məhkəmə qərardadı da müəyyən şərtlərlə malik ola bilər. Bunun üçün məhkəmə qərardadı aşağıdakı vacib şərtlərə cavab verməlidir:

-  qərardad müstəqil məhkəmə icraatı çərçivəsində çıxarılmalı;

-  həmin qərardad ilə hüquqi faktlar və hüquq münasibətləri müəyyən edilməli;

-  tərəflərin məhkəmə baxışında iştirakı təmin edilməli;

-  baxış çəkişmə prinsipinə əməl edilməklə aparılmalı;

-  belə qərardadın yuxarı instansiya məhkəmələrində mübahisələndirilməsi imkanı olmalıdır.

Həmçinin Qərarda qeyd edilmişdir ki, hüquq nəzəriyyəsində məhkəmə aktlarının preyudisial əhəmiyyəti ilə bağlı iki yanaşma – forma və məzmun yanaşması mövcuddur. “Forma”, yəni qəbul edilmiş məhkəmə aktının prosessual forması yanaşması  baxımından yalnız işi mahiyyəti üzrə həll edən qətnamələrin preyudisial əhəmiyyəti tanınır.  “Məzmun” yanaşması baxımından isə prosessual formasından asılı olmayaraq məhkəmə aktı ilə maddi-hüquqi faktlar müəyyən edildikdə, həmin məhkəmə aktı preyudisial əhəmiyyət kəsb edir.

Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının hələ 30 iyun 2017-ci il tarixli qərarı ilə borclu Trestə məхsus aşkar olunmuş mübahisəli boruların üzərinə həbs qoyulması, borc tələbinin həmin borulara yönəldilməsi və onların хüsusi mühafizə sahəsində yerləşdirilməsi qərara alınmış və işə baxan məhkəmələr tərəfindən maraqlarına toxunan şəхsin şikayəti əsasında təqdimatın rədd edilməsinə dair qərar qəbul edilməklə “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin qanunla qorunan mülkiyyət hüquqlarının pozulması müəyyən edilmişdir.

Həmin qərarda göstərilmişdir ki, “İcra haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun və mülki qanunvericiliyin tələblərinə görə, tələbin əmlaka yönəldilməsi ilə bağlı məhkəmə qərardadı icra edildiyindən və üzərinə həbs qoyulmuş borular tələbkarın birbaşa sahibliyinə təhvil verildiyindən,  həmin əmlak üzərində tələbkar “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin qanunla qorunan mülkiyyət hüququ yaranmışdır.

Beləliklə, Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 iyun 2017-ci il tariхli qərarı müstəqil məhkəmə icraatı çərçivəsində, tərəflərin, o cümlədən “Cənnət Park” MTK-nın məhkəmə baxışında iştirakı ilə, çəkişmə prinsipinə əməl edilməklə çıxarılmış və   boruların “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-yə verilməsi və mahiyyət etibarı ilə onun mülkiyyət hüququnun yaranması müəyyən edilmişdir.

Burada nəzərə alınmalıdır ki, Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun hüquqi mövqeyi konstitusiya şərhini ehtiva etməklə, ümumi və məcburi xarakterli, maddi və prosessual istiqamətli olmaqla, qanunverici və hüquq tətbiqedicilər üçün məcburidir və məhkəmə qərarlarının əsasını təşkil edir. Həmin mövqelər Konstitusiyanın əsasları, onun aliliyi və birbaşa hüquqi qüvvəsi, Azərbaycan Respublikasının tərəfdar çıxdığı beynəlxalq aktların, o cümlədən insan hüquq və azadlıqlarının üstünlüyü nəzərə alınmaqla formalaşır. Konstitusiya Məhkəməsinin qərarlarında hüquqi dövlətin mahiyyətindən irəli gələn, xüsusilə də İnsan hüquqları üzrə Avropa Məhkəməsinin presedent hüququnda geniş tətbiq edilən hüququn aliliyi, hüquqi müəyyənlik, mütənasiblik və tarazlıq prinsipləri öz əksini tapmışdır.

Lakin Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun 14 fevral 2020-ci il tarixli qərarındakı  hüquqi mövqeyinin əksinə olaraq Ali Məhkəmənin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarında göstərilmişdir ki, Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 iyun 2017-ci il tarixli qərarı müstəqil məhkəmə icraatı çərçivəsində deyil, məhz məcburi icra tədbirləri ilə əlaqədar icra məmurunun təqdimatı üzrə qəbul edilmişdir. Həmin qərarın əsaslandırıcı hissəsində göstərilir ki, icra hərəkətləri ilə əlaqədar mübahisəli əmlak “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-yə təhvil verildiyindən onun qanunla qorunan mülkiyyət hüququnun yaranmasının göstərilməsi məsələnin əsl mahiyyətini dəyişə bilməz.

Eyni zamanda, kassasiya instansiyası məhkəməsi  30 iyun 2017-ci il tarixli qərarının preyudisiya əhəmiyyətinə malik olmaması ilə bağlı qənaətini həm də onunla əsaslandırmışdır ki, qeyd edilən qərarda 2014-cü il 20 iyun tarixli “borc müqaviləsi” və 2016-cı il 13 iyul tarixli “borcun əvəzləşdirilməsinə dair” müqavilənin etibarlılığı məsələsinə toxunulmamış, yəni həmin qərar ilə 2016-cı il 13 iyul tarixli “borcun əvəzləşdirilməsinə dair” müqaviləyə hüquqi qiymət verilməmiş, eləcə də həmin borcla bağlı tərəflər arasında mübahisə mahiyyəti üzrə həll edilməmişdir. “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin Trestə və “Cənnət Park” MTK-ya qarşı “müqavilələrin etibarsız hesab edilməsi və dəmir boruların geri qaytarılması” tələbi 1 saylı Bakı İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 2 iyun 2017-ci il tarixli qətnaməsi ilə təmin edilməyərək mübahisələndirilən əqdlərin etibarlılığı müəyyən edilmiş və borular üzərində “Cənnət Park” MTK-nın mülkiyyət hüququnun olduğu göstərilmişdir.

Kassasiya instansiyası məhkəməsinin bu qənaəti ilə bağlı Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu  14 fevral 2020-ci il tarixli Qərarında əks olunan hüquqi mövqeyini bir daha xatırlatmağı zəruri hesab edir.

Belə ki, mübahisəli boruların “Biləcəri Təmir Quraşdırma” QSC-nin mülkiyyətinə verilməsini müəyyən edən Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 iyun 2017-ci il tariхli qərarı ilə 1 saylı Bakı İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 2 iyun 2017-ci il tarixli qətnaməsi arasında yaranmış kolliziya “Cənnət Park” MTK-nın boruların geri qaytarılması və s. tələbi üzrə işə baxan məhkəmələr tərəfindən nəzərə alınmamışdır.

Qeyd edilməlidir ki, məhkəmə qərarları arasındakı kolliziyalar zaman prinsipi əsasında həll edilərək, daha əvvəl qanuni qüvvəyə minmiş məhkəmə aktı tətbiq edilir.

Mülki Prosessual Məcəllənin 233.1-ci maddəsinin 9 iyul 2021-ci il tarixinədək qüvvədə olan redaksiyasına əsasən, Məcəllənin 355-7.4, 355-13.4, 355-17.3, 355-18.4, 355-19.3 və 355-22.4-cü maddələrində qeyd olunan hallar istisna olmaqla, məhkəmə qətnaməsindən şikayət verilməmişdirsə, qəbul edildiyi gündən 1 ay keçdikdən sonra qanuni qüvvəyə minir. Həmin Məcəllənin 419.4-cü maddəsinə görə, kassasiya instansiyası məhkəməsinin qərarı qəbul edildiyi andan qüvvəyə minir.

Göründüyü kimi, Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 iyun 2017-ci il tariхli qərarı  qəbul edildiyi andan, 1 saylı Bakı İnzibati-İqtisadi Məhkəməsinin 2 iyun 2017-ci il tarixli qətnaməsi isə daha gec tarixdə qüvvəyə minmişdir. Belə olan halda isə Ali Məhkəmənin İnzibati-İqtisadi Kollegiyasının 30 iyun 2017-ci il tariхli qərarı preyudisial əhəmiyyətə malik olur.

Yuxarıda göstərilənlərlə əlaqədar Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu qeyd edir ki, kassasiya instansiyası məhkəməsinin hüquqi məsələlər üzrə işə baxması Konstitusiya Məhkəməsinin qərarlarının təhrifinə (təftişinə, genişləndirilməsinə, məhdudlaşdırılmasına və ya digər formada təfsir olunmasına) səbəb olmamalı, konstitusiya ədalət mühakiməsinin səmərəliliyinə xələl gətirməməli və kassasiya instansiyası məhkəməsinin konstitusiya statusuna uyğun olaraq həyata keçirilməlidir. Bu zaman  məhkəmələr öz qərarlarını yalnız Konstitusiya Məhkəməsi tərəfindən müvafiq iş üzrə müəyyənləşdirilmiş hüquqi çərçivələrdə qəbul etməlidir.

Həmçinin nəzərə alınmalıdır ki, Konstitusiya Məhkəməsi tərəfindən məhkəmə aktları Konstitusiyaya və ya qanunlara uyğun olmayan hesab edildikdə və bu aktlarla hüquq və azadlıqların pozulduğu müəyyənləşdirildikdə sonrakı məhkəmə baxışı prosesi məhz yol verilmiş qanun pozuntularının aradan qaldırılmasına və pozulmuş hüquqların bərpasına yönəlməlidir. Hüquq və azadlıqlarının pozulduğu müəyyən edilmiş şəxslərin hüquqi vəziyyətini pisləşdirmək, onları süründürməçiliyə cəlb etmək üçün müvafiq məhkəmə instansiyalarında işə yenidən baxılmasını təşkil etmək yolverilməzdir. Belə halların baş verməsi konstitusiya prinsiplərinin pozulması kimi qiymətləndirilməlidir. Eyni zamanda, konstitusiya işinin əsasını təşkil edən məsələ üzrə digər tərəfin hüquq və azadlıqlarının müdafiəsi, işin tam araşdırılmamış hallarının aydınlaşdırılması, məhkəməyə müraciət (məhkəmə müyəssərliyi) hüququnun pozulduğu halların xüsusiyyətləri nəzərə alınmalıdır (Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun  “Azərbaycan Respublikasının bəzi qanunvericilik aktlarına əlavələr və dəyişikliklər edilməsi barədə” 11 iyun 2004-cü il tarixli, 688-II QD saylı Azərbaycan Respublikası Qanununun III hissəsinin 9-cu bəndinin və IV hissəsinin 7-ci bəndinin Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin IX hissəsinə uyğunluğunun yoxlanılmasına dair 2005-ci il 25 yanvar tarixli Qərarı).

Bunun davamı olaraq, Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu hazırkı işə məhkəmələrdə yeddi il ərzində dəfələrlə baxılaraq müxtəlif məzmunlu qərarların qəbul edilməsi ilə bağlı bir daha diqqətə çatdırmağı vacib hesab edir ki, ədalətli məhkəmə araşdırması hüququnun mühüm elementlərindən biri də məhkəmələr tərəfindən işə ağlabatan müddətdə baxılmasıdır. Məhkəmə icraatının işin mürəkkəbliyi nəzərə alınaraq ağlabatan müddətdə aparılması qanuni və əsaslı məhkəmə aktı qəbul edilməsi ilə proses iştirakçılarının hüquq və azadlıqlarının, qanuni mənafelərinin müdafiə edilməsi məqsədi daşıyır. Lakin hazırkı işdə məhkəmə araşdırmasının müddəti həddən artıq olmaqla ağlabatan müddət tələbinə cavab verməmişdir (Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun N.Rzazadə və R.Rzazadənin şikayəti üzrə 2018-ci il 11 dekabr tarixli və  “Seymur” İstehsalat Kommersiya Birliyinin şikayəti üzrə 2021-ci il 5 aprel tarixli Qərarları).

Yuxarıda göstərilənlərə əsasən Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu belə nəticəyə gəlir ki, Ali Məhkəmənin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarı Konstitusiyanın 60-cı maddəsinə, 130-cu maddəsinin IX hissəsinə, “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Qanunun 63.4, 65-69-cu maddələrinə, Mülki Prosessual Məcəllənin 82.3, 416, 418.1 və 418.3-cü maddələrinə uyğun olmayan hesab edilməli, müvafiq məhkəmə aktı icra edilməməli və işə bu Qərarda və Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun 14 fevral 2020-ci il tarixli Qərarında əks olunmuş hüquqi mövqelərə uyğun olaraq Azərbaycan Respublikasının mülki prosessual qanunvericiliyi ilə müəyyən edilmiş qaydada yenidən baxılmalıdır.

Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 130-cu maddəsinin V və IX hissələrini, “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun 52, 62, 63, 65-67 və 69-cu maddələrini rəhbər tutaraq, Konstitusiya Məhkəməsinin Plenumu

 

QƏRARA  ALDI:

 

1. “Cənnət Park” Mənzil Tikinti Kooperativinin “Biləcəri Təmir Quraşdırma” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinə, 16 №-li İnşaat İstehsalat Təsərrüfat Trestinə və üçüncü şəxs Binəqədi Rayon İcra və Probasiya Şöbəsinə qarşı boruların “Biləcəri Təmir Quraşdırma” Qapalı Səhmdar Cəmiyyətinin qanunsuz sahibliyindən alınaraq “Cənnət Park” Mənzil Tikinti Kooperativinə qaytarılması və s. tələbinə dair iş üzrə Azərbaycan Respublikası Ali Məhkəməsinin Kommersiya Kollegiyasının 23 iyul 2021-ci il tarixli qərarı Azərbaycan Respublikası Konstitusiyasının 60-cı maddəsinə, 130-cu maddəsinin IX hissəsinə, “Konstitusiya Məhkəməsi haqqında” Azərbaycan Respublikası Qanununun 63.4, 65-69-cu  maddələrinə, Azərbaycan Respublikası Mülki Prosessual Məcəlləsinin 82.3, 416, 418.1 və 418.3-cü maddələrinə uyğun olmayan hesab edilsin, müvafiq məhkəmə aktı icra edilməsin və işə bu Qərarda və Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsi Plenumunun 14 fevral 2020-ci il tarixli Qərarında əks olunmuş hüquqi mövqelərə uyğun olaraq Azərbaycan Respublikasının mülki prosessual qanunvericiliyi ilə müəyyən edilmiş qaydada yenidən baxılsın.

2. Qərar dərc olunduğu gündən qüvvəyə minir.

3. Qərar “Azərbaycan”, “Respublika”, “Xalq qəzeti”, “Bakinski raboçi” qəzetlərində və “Azərbaycan Respublikası Konstitusiya Məhkəməsinin Məlumatı”nda dərc edilsin.

4. Qərar qətidir, heç bir orqan və ya şəxs tərəfindən ləğv edilə, dəyişdirilə və ya rəsmi təfsir oluna bilməz.

 

 

 Sədr                                                                                Fərhad Abdullayev